Hoe dan

Dus. Er bestaat al sinds 2017 een vernietigend memo over de handelswijze van de Belastingdienst in de toeslagenaffaire. Dat memo duikt pas in 2020 op. Er wordt een onderzoek ingesteld naar hoe dat in vredesnaam mogelijk is, en de onderzoekers concluderen dat het allemaal komt omdat het memo nét tijdens een verkeerde vergadering is besproken, dat er nét door de verkeerde persoon over het memo werd gebeld en dat het memo daarna nét in de verkeerde factsheet terecht is gekomen en daarna nét door een verkeerde afweging expres buiten het digitale archief is gehouden en dat het allemaal reuze ongelukkig en toevallig is dat net niemand van de hoofdrolspelers het memo ooit heeft gezien. Dat komt allemaal in een (in eerste instantie afgezwakt) rapport, waarover vervolgens in een technische briefing aan de Tweede Kamer wordt gelogen. Maar! De verklaring van een ambtenaar, die het memo in 2019 al op zijn iPad had, dat het memo ook is gezien door secretaris-generaal Manon Leijten en dat secretaris-generaal Manon Leijten zelf het woord LAAKBAAR in de mond heeft genomen, stond niet in het rapport omdat de onderzoekers dat niet geloofwaardig vonden (pdf van brief). Ook niet onder vermelding van 'hee, we weten niet of dit zo is, maar dit zegt iemand', of zo. Nee. Gewoon GEEN WOORD. Het wordt pas openbaar omdat de Kamer, zoals blijkbaar keer op keer op keer op keer op keer op keer op keer moet in dit dossier, blijft doorvragen. Er is een woord voor dit soort 'onderzoek' in de Nederlandse taal. Zoek maar op.